JAN BEUVING

Niets blijft. Zeiden de oude Grieken. Maar oude Grieken moet je niet geloven. Tenzij ze Pythagoras of Euclides heten, natuurlijk. Want wiskundigen weten: er blijft juist van alles. De rest bij een staartdeling blijft. Haren in het doucheputje blijven. De verhalen uit je jeugd. En de wiskunde natuurlijk: die is het eeuwigst van allemaal. Ook Jan Beuving blijft, gelukkig. Hij grossiert in trofeeën: twee Annie M.G. Schmidtprijzen, een Willem Wilminkprijs, een Neerlands Hoop. En een Poelifinario-nominatie voor Rotatie, ‘een programma dat de perfectie benadert’ (Theaterkrant). In Restante zal hij, samen met componist schuine streep pianist Tom Dicke, weer blijvend beklijvende klanken ten gehore brengen. ‘Knappe grappen en puntgave liedjes’ (de Volkskrant). ‘Origineel, grappig en ontroerend’ (NRC). Niets blijft, zeiden de Grieken. Onzin. Jan Beuving blijft. En Jan Beuving blijft vooral indruk maken.