MARCEL VAN ROOSMALEN

Hoe heeft het in zijn leven zo uit de hand kunnen lopen? Vraagt Marcel van Roosmalen zich af. De geboren Arnhemmer. Buiten die stadsgrenzen wordt hij gehaat en bedreigd, erbinnen wordt hij op handen gedragen. Zijn messcherpe formuleringen rond het menselijk tekort maken hem gevreesd in het hele land, maar hij groeide wel uit tot Arnhemmer des Vaderlands. Tot zijn grote spijt. Want terugverhuizen naar Arnhem is geen optie. Dat zou alleen maar tegenvallen. Wat blijft er dan nog over? Niets. En klagen mag hij ook al niet. Zeker niet nu hij eindelijk, na dertig jaar modderen in de marge, bezig is met zijn Grote Doorbraak. In zijn eentje voor volle zalen. Ik mag niet klagen, denkt hij zelf. Maar van ons mag hij. Graag zelfs.