MOUNA LAROUSSI

Het gaat over kijken. Door een gekleurde bril kijken, elkaar met de nek aankijken, niet verder dan je neus lang is. Niet zelden zetten we onze oogkleppen op. Vergroten we onze blinde vlek. Mouna Laroussi heeft daar zo haar eigen kijk op. In Waanzien opent ze ons de ogen. Laat ze zien hoe misverstanden ontstaan. Pleit ze ervoor elkaar wel in de gaten te houden, maar dan vooral liefdevol. Mouna danst, beweegt en vertelt. In gespierde choreografie en intieme mime. Altijd autobiografisch, altijd met een flinke dosis humor. Vrouw is ze. Moeder. Echtgenote. En een bonte stoet andere karakters. Die het hebben over migratie en integratie, opvoeding en debat, discriminatie en emancipatie. Waanzien gunt je een wijde blik. Staart niet blindt. Maar verbindt. Kom vooral kijken!